Blogging With Gino

zondag 18 januari 2015

Österreich #1

Guten tag! Na een heerlijke week wintersport zit het er helaas weer op. Het was een geweldige week waarin ik veel heb meegemaakt, gelachen heb en bovendien heb leren skiën! Bovendien ben ik gewoon weer met de trein terug gekomen en was er dus geen gipsvlucht nodig! Ben benieuwd hoeveel mensen dat van te voren hadden verwacht ;) De bedoeling was om elke dag even een kort berichtje online te zetten, maar als er 24 studenten in een besneeuwd dorpje tegelijk op WiFi willen gaat dat niet zo makkelijk.. Om te voorkomen dat het een bericht van 4 pagina's word, zal ik elke dag een verslag van 3 dagen posten. Pak wat te drinken en iets lekker, dan wens ik jullie veel leesplezier!


Vrijdag 9 + Zaterdag 10 Januari
Vandaag was het dan eindelijk zo ver: we gingen richting Oostenrijk! De reis ging per trein en eigenlijk vroeg ik me af of dit wel zo comfortabel zou zijn. Zeg nou zelf, 12 uur opgepropt in een treincabine zitten staat nou niet bepaald bovenaan mijn bucketlist. Dit viel uiteindelijk heel erg ee en een spelletje 30 seconds, met de nodige geluidsklachten, liet de tijd al snel voorbij gaan. Eenmaal aangekomen werd onze reis vervolgd met de bus. Helaas voor ons sprak de chauffeur geen woord Engels of Duits en besloot hij om ons op een willekeurige plek te dumpen. Daar sta je dan met zijn allen in halve skioutfit en zware koffers. Gelukkig waren een paar telefoontjes voldoende om ons op de plek van bestemming te krijgen: Biberwier!

Als je de besneeuwde piste ziet (nog wel met enkele kale plekken) wil je het liefste zo snel mogelijk beginnen. Helaas waren de skipassen nog niet geldig en  moesten we het houden bij het passen van skischoenen. Net als in Nederland vonden ze het in de winkel nodig om de kachel op te stoken tot 30 graden zodra de temperatuur buiten zakt naar het vriespunt. Om positief te blijven had dit wel een voordeel: je gleed nu gemakkelijk je skischoenen in! Na het passen van de schoenen gingen we weer naar boven voor het nieuws dat we eigenlijk allemaal wel verwacht hadden. School zou namelijk school niet zijn als we deze week geen opdrachten moesten vervullen. Dit betekende dat we de gehele week zouden leven in een soort 'Wie is de Mol/Expeditie Robinson' wereld. Door middel van opdrachten werden de eerste punten verdiend en de groep verdeeld in 2 kampen: Kamp Noord (Ijsberen) en kamp Zuid (Pinguïns). Wat dit ons de rest van de week zou gaan brengen? Geen idee, want uiteindelijk is niets wat het lijkt...

Zondag 11 Januari
Vandaag was het dan eindelijk zover: we gingen de piste op! Naja, de mensen die konden skiën dan. Ik als Skiclown mocht met het beginnersklasje de 'kinderweide' op. Het had vannacht lekker gesneeuwd, dus de kale plekken waren verdwenen. Deze eerste skidag confronteerde mij al gelijk met mijn eerdere vijand: de pizzapunt.. Waar ik jaren terug nog onderuit ging op deze manier leek het me deze keer toch beter af te gaan. Na een ochtendje oefenen en een korte pauze was het dan tijd voor het eerste echte obstakel: de skilift. Ik had al vele verhalen van mensen gehoord over het uit de skilift vallen en dat leek typisch iets voor mij te zijn. Het was even stuntelen, maar uiteindelijk kwam ik zonder ongelukken uit de skilift en was het tijd voor obstakel 2: de echte piste.

Het ging er nu om spannen: kom ik zonder kleerscheuren beneden? Ik moet zeggen dat ik mezelf verbaasde over de eerste bochten. Ik had mijn snelheid onder controle en het leek er op dat ik op deze manier veilig naar beneden zou komen. Niets bleek minder waar toen de piste steiler werd en de bochten minder. Als gevolg ging de snelheid omhoog en zag ik mezelf al onderuit gaan. Gelukkig wist ik hier een (ski)stokje voor te stekken en kwam ik veilig beneden. Gino vs De Piste: 1-0. Tussen de middag was het tijd voor de volgende opdracht: De 'sleeproef'. Welk team was als eerste naar beneden gesleed en stond weer boven opgesteld? Uiteindelijk was ons team, de ijsberen, te sterk voor de pinguïns! De rest van de middag heb ik geoefend om mijn snelheid onder controle te houden en ik moet zeggen dat dit aardig lukte!

Maandag 12 Januari
Vandaag stond de tweede 'skidag' op het programma. Vandaag werd de groep opgesplitst. De goede skiërs gingen naar Ehrwald toe om de piste te verkennen en de rest zou blijven oefenen in Biberwier. Gister was ik tevreden over de controle van mijn snelheid en de bochtjes naar rechts, maar de bochtjes naar links gingen wat minder. Dit was dan ook mijn doel van de dag. De gehele ochtend ben ik, samen met een andere student, de piste op geweest onder begeleiding van een van de docenten. Een ochtendje privé les zullen we maar zeggen. Uiteindelijk worpen deze lessen hun vruchten af en begon ik ook de andere bocht onder de knie te krijgen. Over knieën gesproken... het was natuurlijk al te lang goed gegaan. Halverwege de afdaling besloten mijn ski's om andere dingen te doen dan dat ik wilde. Na een ongeplande sprong maakte ik bewegingen waar menig turner jaloers op zou zijn en belande ik in de sneeuw. Helaas schoot één van mijn ski's niet los waardoor ik mijn knie verdraaide... Tijd voor de banaan? Gelukkig kon die voorlopig nog in de schuur blijven staan, want na even bijkomen kon ik enigszins gehandhaafd verder skiën naar beneden. Na even uitrusten toch maar besloten om terug te gaan naar ons huisje en de knie te koelen. Tijd voor de lunch!

Na een heerlijke warme hap en de juiste pijnstillers (met vooruitziende blik stond dit bovenaan mijn paklijst) stond ik 's middags weer op de piste. Ik besloot het wat rustiger aan te doen en vandaag alleen nog maar met de eerste skilift te gaan. Ik had door hoe ik beide bochten moest maken en wilde dit gaan perfectioneren. Na een middag op en neer met de skilift was ik tevreden, en was het tijd om mijn knie wat rust te gunnen. Het avond programma was hier ideaal voor, want er stond een skishow op het programma. Na een 'volle' busreis waarin je kon blijven staan zonder jezelf te hoeven vasthouden, kwamen we aan in Lermoos. Hier gingen we kijken naar een jaarlijkse skishow. Na al die stunts over springschansen en door brandende hoepels besef je dat er nog genoeg te leren valt. De terugweg was gelukkig een stuk minder vol maar daardoor niet minder gezellig! Door liedjes van Bloem en Guus Meeuwis ging de tijd snel voorbij en konden we genieten van onze welverdiende rust!



2 opmerkingen:

  1. Leuk verslag! Het lijkt me echt gaaf om een soort Wie is de Mol/ Expeditie Robinson mee te maken.
    Ik vind het heerlijk een treinreis naar een Alpenland (ik ben een keer met de trein naar Zwitserland en een keer naar Zuid-Tirol in Italië geweest :D)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dankjewel! :) Ja, ik vroeg me voor de reis echt af of dit wel zo'n fijne manier van reizen zou zijn. Maar achteraf was het echt ideaal en heb ik heerlijk geslapen in de treinbedden haha :)

      Verwijderen