Österreich #3

Vandaag is daar dan eindelijk het laatste deel van mijn reisverslag over Oostenrijk. Terugdenkend aan vorige week doet me beseffen dat ik in het skiën een nieuwe hobby heb gevonden. Althans, dat zeg ik nu. Ik de voorjaarsvakantie staat er een familie wintersport op het programma. Iets wat volgens mijn vader al meer dan 23 jaar geleden voor het laatst had plaats gevonden. Misschien dat ik er na mijn tweede wintersport wel anders over denk, of misschien geniet ik er na de voorjaarsvakantie nog wel meer van. Maar voor dat het zover is gaan we eerst door naar het laatste deel van mijn winterse avontuur!



Donderdag 15 Januari
Deze dag begon met een keuze. De gevorderde groep ging vandaag naar een nieuw skigebied in Lermoos. Als ik wilde mocht ik mee. Aan de ene kant wilde ik graag het nieuwe skigebied bekijken, maar aan de andere kant zat ik nog steeds met mijn knieprobleem. Uiteindelijk heb ik besloten om m'n knie niet te veel te forceren en koos ik voor nog een dagje Ehrwald. In Lermoos liepen de pistes namelijk schuin af, wat erg belastend zou zijn. In de ochtend ging ik de pistes op met een klein groepje, bestaande uit 2 medestudenten en een leraar. Na twee dagen skiën in Ehrwald begon ik de pistes al aardig te kennen en wist ik hoe ik ze het beste kont afdalen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik steeds trotser begon te worden op hoever ik in 5 dagen skiën was gekomen. Op het onderstaande filmpje kun je zien hoe de stand van zaken op dat moment was :)

En waarom zou je 'stil gaan zitten' als je ook kan proberen om een niveautje verder te komen? De docent die mee was, lesgever van het vak 'Drama', gaaf mij tips hoe ik mijn skistokken actiever kon gebruiken tijdens het skiën. Vol goede moed ging ik aan de slag en al snel bleek dit minder makkelijk te zijn dan ik dacht. Misschien was ik wel iets te overmoedig, want wat er vervolgens op de rode piste gebeurde paste wel redelijk binnen het vak Drama. Doordat ik druk bezig was met het nadenken over het gebruik van de stokken, ging ik plotseling Head First naar beneden. Met mijn eeuwige geluk besloten mijn ski's wederom om lekker vast te blijven zitten, wat weer resulteerde in een verdraaide knie. Top! Precies het juiste moment voor een pauze! Na een korte lunch was het tijd om weer terug te gaan naar Biberwier. Er stond namelijk een potje 'skifun' op het programma!

Behalve op ski's of op een snowboard zijn er natuurlijk nog talloze andere manieren om van de piste te gaan. Één van die manieren is met een fiets waar er ski's aan de onderkant zitten in plaats van wielen. Om veilig te beginnen was de eerste afdaling van de 'kinderweide'. Dit keer geen pizzapunten maar brede bochten om het sturen onder de knie te krijgen. Na een drietal afdalingen besloot ik om met een medestudent van de grote piste af te gaan. Ook bij mijn medestudenten is mijn waslijst aan ongelukken bekend, waardoor er al snel werd geroepen: "Heus ga jij van de grote piste met dat ding? Dit is wel typisch iets voor jou om wat mee te breken he Gien?". True, dit was inderdaad een perfecte gelegenheid voor mij om een enkeltje gipsvlucht te halen. Gelukkig waren de skigoden vandaag in een goede bui en lukte het om zonder kleerscheuren de berg af te dalen. In het begin was het nog zoeken naar de juiste balans waardoor er vooral veel bochten werden gemaakt, maar na een aantal afdalingen was het dan tijd voor een potje 'Mario Kart' van de piste. Er had zich ondertussen al een behoorlijk groep 'hangjeugd' verzameld die klaar stonden om te racen. Na het startsignalen schoten de racers uit de startblokken. Waar er eerst nog voorzichtig werd geracet was het nu vooral 'immer gerade aus' waarbij er gemiddelde snelheden werden behaald van zo'n 80 km/uur!

Na dit geslaagde middagje zonder ongelukken was het na het eten tijd voor het avondprogramma. Het was weer tijd voor een strijd tussen kamp Noord en Kamp Zuid waarbij ze zouden strijden in ene potjes levend stratego. Het feit dat je in het bos letterlijk geen hand voor ogen zag maakte het erg lastig, maar dankzij een geweldige tactiek waarbij onze samenwerkende talenten naar boven kwamen ging de overwinnen (uiteraard) naar Kamp Noord! We gingen dus met een goed gevoel naar bed!

Vrijdag 16 + Zaterdag 17 Januari
Vandaag was de laatste dag waarop we konden skiën. Met de hele groep vertrokken we in de ochtend weer naar Ehrwald. Iedereen was behoorlijk op na een lange week skiën waardoor de meeste het rustig aan deden. Ook mijn knie was ondertussen koos energieloos waardoor het voornamelijk blauwe pistes werden. (Jullie raden het al, het verslag van deze dag zal niet zo lang worden). In de middag stond de laatste proef op het programma. Feitelijk bestond het doel uit het andere kamp zo hard en zo vaak mogelijk raken met sneeuwballen terwijl ze ongedeerd aan de overkant probeerde te komen. Helaas voor ons bleken de Pinguïns uit Kamp Zuid hier iets slimmer in te zijn waardoor de punten naar hun gingen.

Vijanden op het slagveld maar vrienden in de Après-ski bar! Aangezien deze bar onderaan de piste was, ons verblijf zich bovenaan bevond en de liften na 16.30 dicht gingen hadden we het deze week nog niet echt laat gemaakt. Als afsluiting van de week werd daar natuurlijk een uitzondering op gemaakt waardoor er door iedereen, inclusief leraren, hard gefeest werd op verschillende Nederlandse Meezingers. Filmpjes hiervan zijn er uiteraard, maar die zal ik om verschillende redenen maar niet online zetten ;) Ik moet zeggen dat deze afsluiting precies op het goede moment kwam. Iedereen was moe van de hele week skiën maar had behoefte aan een avondje ontladen. De après-ski bar was daar de juiste gelegenheid voor. Waar we zelf de muziek mochten regelen zorgde eigenaresse Heidi dat niemand dorst had. Een geweldige avond die afgesloten werd met de klim naar boven. Een zware maar enorm gezellige tocht door de sneeuw waarbij we boven direct konden aansluiten bij het avondeten. Beter kan niet!

De volgende dag stond in het teken van de reis terug naar Nederland. Na een ochtendje inpakken en luieren (de koffers werden pas 's middags om 14.30 afgezet bij de bushalte), was het na een korte lunch tijd om richting de bushalte te gaan. Nog wel noemenswaardig was de menukaart in het café waar we gingen lunchen. Hier stonden namelijk heerlijke kroketten en frikandellen op! Na een week sneeuwhappen toch wel een lekker maaltje! Na de busreis en even wachten op het station konden we dan eindelijk de trein in. Waar we op de heenweg werden begeleid door steward Jordy, stond voor de terugweg Rein op het programma. Na de nodige 'vriendenboekvragen' van de meiden (een waar kruisverhoor) wisten we alles van Rein en waren ook de nodige flauwe grappen gemaakt (Rein in de trein). Een kwartier en een selfie met Rein later besloot hij om toch ook maar even bij de andere passagiers langs te gaan. Er zat dus niks anders op dan al het eten tevoorschijn te halen en een spelletje te spelen! De reis verliep verder rustig en zonder problemen waardoor we zondag keurig om 10.32 aankwamen op Rotterdam centraal.

Van te voren had ik enorm veel zin in deze reis, maar was ik toch wel een beetje gespannen of dat skiën wel iets voor mij zou zijn aangezien mijn knieën en enkels bijna uit elkaar vallen. Achteraf ben ik blij om te zien dat wintersport absoluut iets voor mij is en kan ik gerust zeggen dat ik er een nieuwe hobby bij heb! Ik zal van de week kijken of het lukt om een soort fotoalbumpje online te zetten zodat jullie een extra goed beeld krijgen van hoe het was. Het was een enorm succes en ik kijk nu al uit naar de voorjaarsvakantie!